Świat likaonów pełen jest ciekawostek. Sprawdź, jak żyją te fascynujące zwierzęta i poznaj ich zwyczaje.
Spis treści
Likaon – najważniejsze informacje
Likaon pstry to drapieżny ssak z rodziny psowatych, który zaliczany jest do linii reliktowej. Zwierzę ma silny instynkt stadny, więc przemieszcza się i poluje w watahach. Cechuje go również doskonała kondycja, która pozwala mu gonić ofiary (najczęściej antylopy i zebry) przez bardzo długi czas.
Dziki pies, bo tak również nazywany jest likaon, zamieszkuje obszary na południe od Sahary. Można go spotkać w Etiopii, Botswanie, Namibii, Sudanie Południowym, Erytrei, Czadzie, Demokratycznej Republice Konga, Tanzanii, Angoli, Zimbabwe, Republice Południowej Afryki, Zambii czy na wschodzie Nigerii.
Zwierzę preferuje otwarte tereny i raczej unika lasów. Jego główne siedlisko to sawanna trawiasta, gdzie bytują antylopy gnu czy zebry. Niekiedy zamieszkuje również sawanny drzewiaste, półpustynie, akacjowe zarośla, a także obszary górzyste.
Wygląd likaonów
Wysokość likaona w kłębie sięga 80 cm, a waga największych przedstawicieli gatunku to nawet 32 kg. Natomiast długość ciała dochodzi do jednego metra. Zwierzę charakteryzuje się dużą głową i półokrągłymi uszami. Natomiast długie kończyny pozwalają mu osiągnąć prędkość nawet 60 km/h. Specyficzny wygląd i sposób polowań sprawiają, że nie sposób pomylić go z innym zwierzęciem.
Ten dziki pies z Afryki ma krótką sierść o czarno-brunatnej barwie. Kolejną charakterystyczną cechą jest czarna pręga, która występuje na czole. Liczne plamy można również zauważyć na grzbiecie. Rozmieszczenie ich jest unikalne dla każdego osobnika. Zwierzę podobnie jak hiena ma grzebień potyliczny. Warto zaznaczyć, że duże zęby przystosowane są do spożywania mięsa różnych ofiar i mogą bez problemu rozbijać kości.
Pies afrykański – tryb życia
Wataha likaonów może liczyć nawet 60 osobników. To unikat na skalę świata przyrody, gdyż trudno wskazać inne ssaki, które tworzą tak duże grupy. Badacze przypisują tym zwierzętom wysoką inteligencję i zdolność tworzenia rozwiniętych społeczeństw. Ich członkowie to nawet chore i słabe osobniki, które są obdarzone opieką przez te silniejsze. Ponadto te niezwykłe zwierzęta stworzyły hierarchię spożywania posiłków, w której to młode osobniki jedzą na początku.
W świecie dzikich psów można zauważyć wiele podobieństw do społeczeństw, tworzonych przez wilki. Mowa tu, chociażby o występowaniu par osobników alfa, odpowiedzialnych za przewodzenie stadem. Warto jednak podkreślić, że likaony polują na dużo większych terenach. Mogą być to obszary o powierzchni nawet kilkuset kilometrów kwadratowych. Psy afrykańskie polują za dnia, wykorzystując doskonały słuch i wzrok.
Młode osobniki na początku jedynie towarzyszą dorosłym w polowaniach, aby po pewnym czasie wziąć w nich aktywny udział i poszukiwać pożywienia. Ponadto pomiędzy różnymi watahami bardzo rzadko dochodzi do konfliktów.
Likaon – odżywianie
Likaon to drapieżnik, który żywi się mięsem. Najczęściej poluje na zwierzęta kopytne, a ofiary to zazwyczaj gazele i antylopy. Niekiedy zjada małe gryzonie, ptaki, a nawet owady. Dziki pies jest zabójczo skuteczny i bardzo trudno mu uciec. To zdaniem wielu badaczy czyni go najlepszym drapieżnikiem w Afryce. Nawet 90% polowań kończy się sukcesem, co stanowi znacznie lepszy wynik niż u geparda, lwa czy lamparta.
O tak dobrych wynikach decyduje niesamowita kondycja, silna społeczność oraz strategia. Polowanie na zwierzęta jest bardzo dobrze zorganizowane, a prawdziwą siłą jest wataha złożona z wielu osobników. Dzięki temu likaony sieją postrach również wśród dużo większych ssaków. Psy afrykańskie często rywalizują o pożywienie z hienami i stanowią konkurencję dla lwów.
Zwierzęta zagrożone wyginięciem
Na świecie żyje zaledwie 1500-3000 likaonów. Jednak jeszcze niedawno populacja tych ssaków sięgała nawet 500.000 osobników. Jak to możliwe, że dziś zwierzęta zagrożone są wyginięciem?
Otóż te same tereny zamieszkują również lwy czy hieny. Likaony są od nich dużo szybsze i skuteczniejsze, jednak młode osobniki bardzo często są zabijane i stają się ofiarą konkurencji. Ponadto naturalne obszary bytowania dzikich psów kurczą się. Chociaż istnieją rezerwaty czy parki narodowe, w których zwierzęta mogą szukać bezpiecznego schronienia, tereny te są zbyt małe dla funkcjonowania dużych watah.
Likaony stale szukają więc dogodnych miejsc do życia. Niestety zagrożeniem dla nich jest również człowiek. Niejeden pies afrykański ginął już z rąk pasterzy, którzy chronią swoje stada. Kolejny problem stanowi wścieklizna. Wszystko to sprawia, że populacja drastycznie spada.
Dziki pies z Afryki – ciekawostki
Ten rzadki ssak zachwyca interesującym wyglądem, niesamowitą kondycją, szybkością oraz skutecznością polowań. Ponadto tworzy bardzo duże społeczności. Likaony gonią swoje ofiary sztafetą. Gdy jedno zwierzę się zmęczy, kolejne przejmuje prym i może biec z prędkością 60 km/h nawet bardzo długi dystans. Istnieją jednak zwierzęta, które skutecznie bronią się przed likaonami. Należą do nich pawiany – chociaż pojedyncze osobniki nie są groźne, w stadach czują się na tyle pewnie, że skutecznie odstraszają drapieżników.
Znany jest przypadek samicy likaona, której badacze nadali imię Solo. Była członkiem małej watahy, która po pewnym czasie ograniczyła się jedynie do 3 osobników. Później zniknęły również 2 samce i Solo pozostała sama, żyjąc tak przez pół roku i żywiąc się niewielkimi ssakami. Jednak samica utworzyła małe stado z hienami, które są naturalnymi wrogami dzikich psów. Następnie do stada przyłączyło się kilka szakali. Naukowcy obserwowali grupę zwierząt złożoną z 3 różnych gatunków przez 3 miesiące, które żyły w zgodzie. Niestety dalszych losów zwierząt nie udało się ustalić.
Dziki pies potrafi szczekać, chociaż dużo częściej porozumiewa się za pomocą dźwięków bardzo podobnych do ćwierkania ptaków. Komunikacja w tak dużych społecznościach stanowi bardzo ważny aspekt.
Hierarchia w watahach jest bardzo rozbudowana i obejmuje wiele rozwiązań, dzięki którym zwierzęta tak dobrze radzą sobie ze zdobywaniem pożywienia. Do niedawna likaony traktowane były przez ludzi jak szkodniki. Dziś gatunek ten figuruje Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych i oznaczony jest jako krytycznie narażony na wyginięcie. Niestety przyszłość likaonów jest niepewna. Trudno nawet oszacować, czy zwierzęta przetrwają najbliższe 10 lat. Na szczęście badacze robią wszystko, aby tak się stało i stale poszukują skutecznych metod pomocy.