Od przeszło tygodnia w polskich mediach pojawia się coraz więcej informacji na temat przerażającego zjawiska, jakim jest śmiertelna gra “Niebieski wieloryb”. Skąd się wzięła? Komu jest dedykowana? Jakie są jej zasady i czym grozi wzięcie w niej udziału? Przeczytajcie koniecznie!
Spis treści
ZASADY
Warunkiem uczestnictwa w grze “Niebieski wieloryb” jest wykonanie 50 zadań zleconych przez tzw. “opiekuna”. Dziecko biorące udział w zabawie, ma na to 50 dni. Ostatnim zadaniem jest popełnienie samobójstwa. Dzieciaki mają skoczyć z wysokiego budynku lub wskoczyć pod nadjeżdżający pociąg.
pexels.com
SKĄD SIĘ TO WZIĘŁO?
Celowo zaczęliśmy od podania warunków uczestnictwa w tej przerażającej “zabawie”. Zrobiliśmy to po to, aby dotarło do Was z jak poważnym niebezpieczeństwem mamy do czynienia. Pierwsze informacje na temat tej przerażającej “zabawy” pojawiły się w sieci już dwa lata temu i dotyczyły zdarzeń mających miejsce na terenie Rosji. Na tamtejszych portalach społecznościowych pojawiło się wiele grup zamkniętych, w których nawoływano nastolatków do przyłączenia się do gry. W wyniku śledztwa prowadzonego przez tamtejszą policję, udało się zatrzymać administratora największej z takich grup, jednak nawet osadzenie go w więzieniu nie zakończyło tej dziwnej historii.
wroclaw.eska.pl
Od jakiegoś czasu zabawa “Niebieski wieloryb” przeżywa swój renesans i cieszy się coraz większą popularnością, nie tylko na terenie Rosji. Przed tym niebezpiecznym zjawiskiem ostrzegają media w całej Europie. Mówi się, że do tej pory w wyniku zabawy w “Niebieskiego wieloryba” samobójstwo popełniło około 130 nastolatków.
KTO GRA W TĘ GRĘ?
To straszne wyzwanie podejmowane jest z reguły przez dzieciaki w wieku od 14 do 17 roku życia. Są to nastolatkowie o słabej psychice. Młodzi ludzie, którzy nie są akceptowani w swoim środowisku, nie potrafią porozumieć się ze swoimi rówieśnikami i nie mogą liczyć na wsparcie w rodzinnych domach. To często dzieci ciche, niewykazujące inicjatywy i mające problemy z nauką. Właśnie takie jednostki są najbardziej podatne na działania “opiekunów”, którzy od początku ich udziału w grze, przejmują nad nimi całkowitą kontrolę.
polki.pl
ZADANIA
Przez 50 dni od momentu rozpoczęcia “zabawy”, dzieci wykonują określone zadania. Nie są to zwykłe polecenia, każdy z nich ma za cel wywołać w dziecku poczucie słabości, samotności, ma zaniżyć jego samoocenę i sprawić, aby nastolatek sam zapragnął śmierci. Młodzi ludzie zmuszeni są do bardzo wczesnego wstawania, do oglądania horrorów, przybijających dramatów, do słuchania smutnej muzyki, a nawet do samookaleczenia.
fpiec.pl
Po każdym zadaniu muszą raportować swoje “postępy” opiekunowi. Po wejściu do gry, nie można z niej wyjść. Dzieciaki straszy się śmiercią bliskich albo puszczeniem do sieci ich roznegliżowanych zdjęć. Ostatnie zadanie składa się z trzech części. Młoda osoba zostawia na swoim profilu wizerunek wieloryba, po czym udaje się na wysoki budynek, składa swoje ubranie w kostkę i… skacze. W Internecie można znaleźć kilka filmików dokumentujących takie zdarzenia. Są przerażające.
JAK PRZECIWDZIAŁAĆ?
Co my, dorośli możemy zrobić, aby zatrzymać tę przerażającą machinę? Na pewno musimy być bardziej czujni na zachowania naszych dzieci. To bardzo odpowiedzialne zadanie, które spoczywa na barkach rodziców, nauczycieli i pedagogów. Jeśli zauważycie, że Wasza pociecha jest smutna, nieobecna, zachowuje się podejrzanie – reagujcie. W pierwszej kolejności rozmową, potem wizytą u specjalisty. Ważne jest także uświadamianie młodzieży niebezpieczeństwa, jakie czyha na nich w sieci. W krajach, które dotyka ten problem, wielu pedagogów decyduje się na przeprowadzenie specjalnych pogadanek poruszających ten temat. W rosyjskiej telewizji kilka razy dziennie pojawia się spot, który ma uświadomić dorosłym grozę sytuacji. Oto on:
Jeśli chcecie poczytać więcej na temat tego niebezpiecznego zjawiska, polecamy następujące strony:
Są tacy, którzy poddają wątpliwości prawdziwość tej gry, niemniej fakty mówią same za siebie. Wzmożenie czujności wobec zachowań młodych ludzi to kwestia zawsze aktualna. Dajcie znać, jeśli macie inne pomysły na walkę z tym zjawiskiem.