„Zakazane piosenki”, „Skarb”, „Lalka”, „Dolina Issy”, „Korczak”, „Zemsta”, „Przedwiośnie”, – to tylko część ról, które zagrała. Pierwsza gwiazda powojennego kina błyszczała również w czasach telewizji. Danuta Szaflarska kończy w sobotę 101 lat!
Zofia Danuta Szaflarska urodziła się 6 lutego 1915 roku w Kosarzyskach na Sądecczyźnie. W 1939 roku ukończyła warszawski Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej, a 14 września miał miejsce jej debiut. Następnie do 1941 roku występowała w Teatrze Polskim w Wilnie, a potem w teatrach konspiracyjnych (1942–1945). Brała udział w powstaniu warszawskim jako łączniczka.
Głównym miejscem pracy Danuty Szaflarskiej był – i jest – teatr. Grała w Teatrze Starym w Krakowie (1945–1946), Teatrze Kameralnym w Łodzi (1946–1949), Teatrze Współczesnym w Warszawie (1949-1954), Teatrze Narodowym w Warszawie (1954–1966) i Teatrze Dramatycznym w Warszawie (od 1966).
W ostatnich latach mogliśmy ją oglądać w filmach „Ile waży koń trojański?”, „Jeszcze nie wieczór” czy „Pokłosie”. Za rolę w obrazie „Pora umierać” została nagrodzona na Festiwalu Filmowym w Gdyni za najlepszą rolę kobiecą, Orłem – Polską Nagrodą Filmową oraz Złotą Kaczką przyznawaną przez miesięcznik „Film”.
„Najtrudniejsze dla kobiety jest, jak kończy trzydzieści lat, bo wtedy wie, że opuszcza młodość” – mówiła w rozmowie z Justyną Dąbrowską w „Tygodniku Powszechnym” z kwietnia 2012 roku.
8 marca 2008 odsłoniła swoją gwiazdę w Alei Gwiazd, na ulicy Piotrkowskiej w Łodzi. Dwukrotnie zamężna, ma dwie córki – Marię z Janem Ekierem i Agnieszkę z Januszem Kilańskim. Mieszka w Warszawie. (PAP Life)