Wczoraj w Poznaniu wydarzyła się tragedia, do której nie powinno dojść. Nigdzie i nigdy. Sytuacja, w której nie chciałby i nie powinien się znaleźć żaden rodzic na świecie. Zginęło dziecko. 5-letni, niczemu niewinny chłopiec. Maurycy.
Atak 71-letniego nożownika widziała grupa kolegów i koleżanek z przedszkola, z którą – pod opieką przedszkolnych cioć – chłopczyk poszedł na pocztę, wysłać swoją pierwszą w życiu, widokówkę… Nie podejmiemy się próby opisania dramatu, który przeżywają najbliżsi Maurycego. Internet zapłonął od wirtualnych zniczy. Na miejsce tragedii ludzie przynoszą kwiaty i pluszaki. Rodzice dzieci z grupy zamordowanego chłopca opisują szok i obezwładniający strach, którego doświadczyli po otrzymaniu informacji o zdarzeniu. A co z dziećmi, które były jego świadkiem?
Doświadczyły one niewyobrażalnego szoku i przerażenia, będąc świadkami przemocy, której nie są w stanie zrozumieć (nie rozumieją jej dorośli, a co dopiero maluchy!). Ich rodzice muszą teraz znaleźć słowa, które pomogą im wesprzeć swoje dzieci w najtrudniejszym z możliwych momentów.
Wspólnie przez trudne chwile
Pamiętajmy, że w jakiejkolwiek sytuacji traumatycznej, najlepszym działaniem jest jak najszybsze skontaktowanie się z profesjonalnym terapeutą lub specjalistą ds. traumatologii dziecięcej. Dobrze jest znać również pewne ogólne wskazówki, dzięki którym rodzice mogą pomóc swoim dzieciom w radzeniu sobie z tak traumatycznym doświadczeniem. Oto kilka kroków, które warto zastosować.
- Obserwacja i słuchanie: Po wydarzeniach traumatycznych dzieci potrzebują wsparcia i zrozumienia ze strony rodziców. Bądźcie obecni, słuchajcie ich uczuć i obserwujcie, jak reagują na to, co się stało. Dajcie im przestrzeń do wyrażania emocji.
- Zachowanie spokoju: Rodzice muszą zachować spokój i stabilność emocjonalną w obliczu trudnej sytuacji. Dzieci często uczą się od rodziców, jak radzić sobie z emocjami, więc ważne jest, aby dorośli byli wzorcem w radzeniu sobie z trudnościami.
- Upewnij się, że dziecko czuje się bezpiecznie: To podstawowe dla dzieci. Upewnijcie się, że są w miejscu, które uważają za bezpieczne. Może to oznaczać więcej czasu spędzanego z rodzicami lub bliskimi osobami.
- Rozmawiajcie o wydarzeniach: Dzieci mogą odczuwać strach i niepewność, jeśli nie rozumieją, co się stało. Dajcie im szczerą, ale odpowiednio dostosowaną do wieku odpowiedź na pytania. Zachęcajcie do zadawania pytań.
- Ograniczanie ekspozycji na traumatyczne treści: W dzisiejszych czasach media społecznościowe i wiadomości mogą przekazywać traumatyczne treści. Starajcie się kontrolować ekspozycję dziecka na te treści i wybierajcie informacje dostosowane do ich wieku.
- Pozwalajcie na wyrażanie emocji: Dzieci mogą reagować na traumatyczne wydarzenia różnymi emocjami, w tym złością, smutkiem, lękiem czy dezorientacją. Pozwólcie im na wyrażanie tych uczuć i nie oceniajcie ich za to.
- Wyszukajcie profesjonalną pomoc: Jeśli widzicie, że dziecko ma trudności w radzeniu sobie z traumą, nie wahajcie się skonsultować z psychoterapeutą lub psychologiem specjalizującym się w pracy z dziećmi. Profesjonalna pomoc może być kluczowa w procesie zdrowienia.
- Przywracajcie normalność: Po czasie, kiedy dziecko zaczyna wyzdrowieć, próbujcie powracać do normalnego rytmu życia. Dla dzieci rutyna i poczucie normalności są ważne.
- Zachowujcie cierpliwość: Proces zdrowienia po traumatycznym zdarzeniu może być długi i skomplikowany. Bądźcie cierpliwi i wspierajcie dziecko na każdym etapie.
- Dbajcie o siebie: Nie zapominajcie, że wasza własna opieka nad sobą jest równie istotna. Dbajcie o własne zdrowie emocjonalne, abyście byli w stanie lepiej wesprzeć swoje dzieci.
Należy pamiętać, że każde dziecko jest inne, i to, jak zareaguje na traumatyczne wydarzenie, będzie zależało od wielu czynników. Kluczem jest tu oczywiście cierpliwość i wsparcie ze strony rodziców. Jednakże, w przypadku tak drastycznej sytuacji, jak ta opisana na początku, pomoc profesjonalna może okazać się niezbędna. Pamiętajcie też, że najlepiej działa MIŁOŚĆ. Kochajcie i przytulajcie swoje maluchy, kiedy tylko macie do tego okazję.