Iluzje wzrokowe udowadniają nam, jak łatwo możemy oszukać zmysł wzroku. Tak naprawdę z iluzjami wzrokowymi stykamy się na co dzień, nie zdając sobie z tego sprawy. To, co wydaje nam się, że widzimy, to jedynie wybrana przez nasz mózg hipoteza utworzona na podstawie tego, co podsuwają oczy.
Informacje, które oczy przekazują do mózgu nie są jednoznaczne – mózg musi się “zastanowić”, rozróżnić poszczególne elementy. Jeśli to, co widzimy jest dla mózgu niejasne, musi on wysnuć przypuszczenia. Poniższe grafiki pokazują to w świetny sposób.
Spis treści
Iluzja płci
W tym przypadku, opracowanym przez Richarda Russela, ta sama twarz wydaje się być kobieca, gdy odcień skóry jest jaśniejszy, bądź męska, gdy ten odcień jest ciemniejszy.
Dzieje się tak ponieważ zmiana odcieni skóry wpływa na kontrast twarzy – wystarczy porównać różnicę pomiędzy najciemniejszymi częściami twarzy (wargi i oczy), a jaśniejszymi partiami (skóra).
Nasze mózgi bowiem, są tak zaprogramowane, że odróżniają płeć za pomocą kontrastów właśnie. Jest to dla niego jeden z aspektów w odróżnianiu płci. Często jest to wręcz czynnikiem decydującym.
Umysł zapamiętuje różne obrazy i wykorzystuje je w celu rozwiązania niejednoznaczności obrazu, który aktualnie widzi.
Iluzja ze skrzynią
Może się jawić jako seria kilku par drzwi, jednak po kilku sekundach mózg może odwrócić obraz w taki sposób, że ujrzysz 16 kręgów.
Polega to na tym, że mózg jest mocno skupiony na identyfikowaniu obiektów. “Piksele” są ułożone tak, aby tworzyć krawędzie, kontury i kształty. W tej iluzji obraz dla mózgu jest niejasny – w tym przypadku poziome linie mogą tworzyć okrąg lub przecinać dwa prostokąty. Większość ludzi początkowo widzi tylko prostokąty. Jak już wspomnieliśmy, mózg zapamiętuje wiele obiektów z dnia codziennego, a potem dostosowuje dany obraz do iluzji. Częściej w życiu widzimy obiekty prostokątne niż okrągłe. Stąd też w tym przypadku ludzie dostrzegają okręgi o wiele rzadziej.
Maska miłości
Wenecka maska miłości stworzona przez Gianni Sarcone zawiera w sobie dwie możliwości wizualne – możesz tu dostrzec jedną twarz lub dwie złączone pocałunkiem. Ta iluzja oscyluje wokół podobnego zagadnienia, co wcześniejsza – dajemy mózgowi do wyboru dwie opcje. Różnica tutaj jest taka, że u każdego człowieka dominuje inna wizja. Ty możesz zobaczyć jedną twarz, natomiast siedzący obok Ciebie znajomy już dwie.
Te trzy przykłady pokazują, że to, co widzimy jest w dużym stopniu zależne od odpowiedniej identyfikacji danego obiektu przez mózg.
To niezwykłe, jak wiele jeszcze nie wiemy o pracy tego narządu! Lubicie iluzje wzrokowe? Podzielcie się!