Włochy to kraj spod znaku wyjątkowej kuchni, doskonałego wina, zamiłowania do sztuki i dobrej zabawy, której nieodłącznym elementem są narodowe tańce. W Polsce tańczymy poloneza, w Hiszpanii króluje flamenco, a w jakich rytmach ruszają się Włosi? Na to pytanie odpowiemy w naszym dzisiejszym artykule, prezentując Wam najpopularniejsze odmiany. Który włoski taniec ludowy jest najbardziej znany?
Spis treści
Włoski taniec ludowy – Pizzica
Najpopularniejszy włoski taniec to z całą pewnością Pizzica, którego korzeni należy doszukiwać się jeszcze w starożytności, a dokładniej w pogańskim micie pająka tarantula i kulcie dionizyjskich świąt. Jego nazwa pochodzi od słowa „pizzicu‟, czyli ugryzienie pająka, które w efekcie prowadziło do poważnych komplikacji na tle psychicznym. Osoba poszkodowana („tarantolato‟) cierpiała wówczas na ostre wahania nastroju i stany depresyjne, a jedyną szansą na jej uzdrowienie był właśnie ten energiczny włoski taniec ludowy. Rytmiczne dźwięki tamburynu miały na celu wprowadzić osobę ugryzioną w taneczny trans, który według podań miał trwać tak długo, aż „choroba‟ całkowicie ustąpi.
Z czasem ten szamański rytuał zaczął ewoluować i eskalował do pozostałych regionów południowych Włoch, zyskując kolejne odsłony i style. Powyższa opowieść jest oczywiście narodową legendą, jednak zgodnie z naszą najlepszą wiedzą – jest w niej bardzo dużo prawdy. W regionie Apulli rzeczywiście występują tarantule, których jad wpływa negatywnie na psychosomatyczne doznania człowieka. Samo ugryzienie nie jest jednak śmiertelne, a objawy z czasem ustępują.
Pizzica to dawny taniec włoski, który zgodnie z tradycją tańczony jest w parze, jednak bez nawiązywania fizycznego kontaktu. Co ciekawe, partnerzy nie muszą być przeciwnej płci. Uczestnicy tańczą, stojąc naprzeciw lub obok siebie, wykonując energiczne, powtarzalne ruchy w rytm rytualnej muzyki.
Warto opowiedzieć również o najpopularniejszych wariantach Pizzica, które mają oczywiście podłoże ideologiczne.
- Jedną z wersji jest „Pizzica a scherma‟, czyli włoski taniec ludowy dwóch mężczyzn, który ma symulować prawdziwą walkę. Kiedyś wykonywało się go z nożami, co dodatkowo wzmacniało podniosły efekt tańca.
- W niektórych regionach Włoch Pizzica była również tańcem zalotnym. Wówczas kobieta miała na sobie długą spódnicę i czerwoną chusteczkę. Mogła podarować ją wybrankowi, który ją oczarował i tym samym zaprosić go do wspólnego tańca.
- Pizzica saletyńska to z kolei powolny taniec włoski pełen kobiecości i erotyki. Kobiety najczęściej tańczą go na boso w długich, powłóczystych sukniach lub spódnicach, a mężczyźni zgromadzeni wokół wybijają charakterystyczny rytm na tamburynach.
W regionie Apulii spotkać się można również z nazwami „Taranta‟ lub „Tarantella‟. Pierwsza z nich jest tak naprawdę synonimem Pizzici, Tarantella to natomiast ogólne określenie włoskich tańców tradycyjnych (Pizzica należy do grupy Tarantella Pugliese).
Dawny włoski taniec ludowy – Tammuriata
Tammurriata to kolejny włoski taniec ludowy, którego korzenie sięgają jeszcze dalej niż w przypadku Pizzici. Odwołuje się on do tradycji ludowych i czerpie ze świata przyrody. Jest to bez wątpienia taniec zmysłowy, pełen zalotów, harmonii i niepewności. Wykonuje się go przy rytmach kastanietów, czyli instrumentu popularnego w niektórych regionach Włoch, Portugalii czy Hiszpanii. Ten dawny taniec włoski ma na celu przede wszystkim uwolnić całą energię drzemiącą wewnątrz człowieka, uwydatnić jego moc, wytrzymałość i zamanifestować autentyczność ludzkich zmysłów oraz emocji. W efekcie tancerze wpadają w zmysłowy trans, który potęgowany jest przez charakterystyczną i bardzo rytmiczną muzykę. Co ważne, Tammuriata również należy do gatunku tańców typu Tarantella!
Festiwal „La notte della Taranta”
Tańce wywodzące się z grupy Tarantella są dla Włochów niezwykle ważne, a w niektórych regionach organizowane są nawet cykliczne festiwale muzyki ludowej. Jednym z nich jest impreza „La notte della Taranta”, który ma formę wędrowną po miastach regionu Apuliańskiego. W każdej miejscowości odbywają się wówczas różnego rodzaju koncerty, wystawy zdjęć i obrazów, czy spektakle teatralne. Tematem przewodnim jest oczywiście włoski taniec ludowy, który króluje na ulicach i placach kolejnych miasteczek. Celem wydarzenia jest przede wszystkim podtrzymywanie włoskich tradycji i celebrowanie tamtejszych tańców oraz ludowej muzyki. Punktem kulminacyjnym każdej edycji jest duży finał, w którym udział biorą włoskie gwiazdy – tancerze, muzycy i śpiewacy. Każdy fan włoskiego temperamentu powinien chociaż raz w życiu wybrać się na festiwal „La notte della Taranta”!
Każdy kraj może pochwalić się licznymi tradycjami tanecznymi i zwyczajami zakorzenionymi w kulturze. Włoskie tańce to przede wszystkim energia, szaleństwo, zmysłowość i miłość do własnego ciała – czyli wszystko to, co w pewien sposób wyraża tamtejszy temperament. Jeśli chcesz poznać kroki tańców z grupy Tarantella, w sieci znajdziesz szereg kursów i nagrań, jednak kluczowym elementem jest tutaj wewnętrzna harmonia i uzewnętrznienie własnych emocji!
