Interseksualizm to nadal niezbyt dobrze znany termin. Podpowiadamy, czym się charakteryzuje i jak wielu osób dotyczy. Poznaj kilka cennych ciekawostek.
Spis treści
Czym jest interseksualizm?
To zaburzenie płciowe nazywane jest również obojnactwem lub hermafrodytyzmem. Zjawisko charakteryzuje się posiadaniem przez osobę cechy ob płci. W ciele mogą więc występować narządy żeńskie i męskie. Przy czym interseksualność ma formy. Na początku warto zrozumieć podział na segmenty cech płciowych.
- Pierwszorzędowe cechy płciowe – obejmują różnice somatyczne (np. obecność jajników i jąder)
- Drugorzędowe cechy płciowe – obejmują organy płciowe (np. pochwa i penis)
- Trzeciorzędowe cechy płciowe – mówią o wyglądzie zewnętrznym, który jest charakterystyczny dla danej płci (np. rosnące piersi czy zarost)
Zaburzenia rozwijają się w życiu płodowym. Wyróżnić można interseksualizm rzekomy oraz interseksualizm prawdziwy.
Pierwszy przypadek dotyczy bardzo niewielkiej liczby żywo urodzonych dzieci i charakteryzuje się występowaniem zarówno narządów płciowych męskich, jak i żeńskich u jednego noworodka. Oznacza to, że może się on urodzić z jajnikiem oraz jądrem, a jeden z narządów jest zmutowany z organów, które odpowiadają obu płciom.
Częściej zdarza się interseksualizm rzekomy męski lub rzekomy żeński. W takim przypadku płeć, którą definiują chromosomy podczas życia płodowego, nietożsama jest z wyglądem fizycznym. I tak hermafrodytyzm rzekomy żeński mówi o tym, że kobieta posiada cechy męskich organów płciowych (np. łechtaczka, która przypomina małe prącie). Natomiast w przypadku męskiej odmiany zaburzenia mężczyzna ma cechy kobiecych narządów płciowych.
Przyczyny interseksualizmu
Za interseksualizm głównie odpowiada nieprawidłowa praca hormonów w połączeniu z mutacjami genetycznymi. Warto zaznaczyć, że o płci decydują właśnie chromosomy. Gdy podczas rozwoju płciowego dochodzi do problemów genetycznych, może się zdarzyć, że komórka nie uzyska informacji na temat płci i rozwinie się w obu kierunkach, przypisując różne cechy. Jednak czasami nawet przy prawidłowej genetyce może dojść do zaburzeń hormonalnych, które spowodują zmiany w budowie narządów płciowych u dziecka.
Interseksualność – leczenie
Na temat leczenia hermafrodytyzmu zdania są podzielone. Wiele osób wskazuje na konieczność operacji chirurgicznej, zabiegów korygujących narządy płciowe na jedną płeć, a także terapii hormonalnej. Niekiedy tuż po urodzeniu rodzice podejmują decyzję na temat płci, a lekarze wykonują takowe działania.
Nie brakuje jednak głosów, że to osoba interseksualna powinna w przyszłości zdecydować, czy chce poddać się operacjom i wybrać płeć. Jednak taka opcja jest możliwa tylko wtedy, gdy cechy obojnacze nie stanowią zagrożenia dla życia i zdrowia. Niekiedy interseksualista decyzję podejmuje już w okresie dojrzewania, a innym razem w dorosłym wieku.
Interseksualizm a kwestie prawne
Zaburzenie to zauważyli już starożytni Grecy, którzy osoby z cechami męskimi i żeńskimi przedstawiali w sztuce. Ponadto interseksualista uznawany był nawet za istotę boską lub tzw. istotę idealną. Niestety przez wiele lat aż do XIX wieku prawnicy i badacze pomijali kwestię zaburzenia. Jednak wraz z rozwojem ginekologii i genetyki wiele się zmieniło i rozpoczęto badania nad tym problemem.
Warto podkreślić, że w XX stuleciu często wykonywano operacje bez zgody osób interseksualnych, co negatywnie odbijało się na ich psychice. Natomiast w roku 1993 powstała organizacja Intersexual Society of America, która chroni przed takimi działaniami.
Dodatkowo zwalczaniem szkodliwych praktyk zajmuje się wiele ważnych organizacji międzynarodowych. Mowa tu np. o Radzie Europy, Światowej Organizacji Zdrowia czy Biurze Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych do spraw Praw Człowieka. Warto również wspomnieć o Międzynarodowych Forach Osób Interpłciowych oraz wielu organizacjach społeczeństwa obywatelskiego.
Ponadto 26 października jest Dniem Wiedzy o Interseksualności. Wówczas wiele mówi się na temat osób interpłciowych, szczegółowo wyjaśniając zjawisko. Dzień ustanowiono na pamiątkę pierwszej demonstracji osób interseksualnych, która odbyła się w 1996 roku
Interseksualność a tożsamość płciowa
Pomimo wielu działań na rzecz wiedzy o interseksualności, termin ten bywa dla wielu osób niezrozumiały. Niektórzy nawet nie wiedzą, że hermafrodytyzm istnieje. Ponadto zdarza się, że osoba interseksualna mylona jest z transseksualistą. To diametralna różnica, która odnosi się do cech biologicznych i tożsamości płciowej.
Termin „interseksualizm” bywa mylący i błędnie odnoszony do seksualności, lecz chodzi wyłącznie o cechy hormonalne i anatomiczne. Warto nadmienić, że dystynkcję „sex” należy odnieść do płci biologicznej, natomiast „gender” określa płeć społeczno-kulturową bądź tożsamość płciową.
Ponadto w języku angielskim wyraz „sex” oznacza również akt seksualny. Natomiast polski wyraz „płeć” jest jednoznaczny. Takie różnice utrudniają przekaz i czasem prowadzą do nieporozumień. Według specjalistów dużo lepszym terminem jest „interpłciowość”.
Na szczęście seksuolodzy również w naszym kraju wyjaśniają to zjawisko, a hermafrodytyzm powoli przestaje być tematem tabu. Nie brakuje nawet programów telewizyjnych na ten temat.
Dyskryminacja osób interseksualnych
Czy dziś interseksualiści mogą czuć się bezpiecznie? Coraz częściej tak, choć wiele osób nadal przypisuje im wyłącznie transseksualizm, nie zastanawiając się nawet nad kwestiami biologicznymi. Nie brakuje więc sytuacji, w których osoby z niejednoznacznością narządów płciowych bywają poniżane czy dyskryminowane. Trzeba wspomnieć, że takie sytuacje zagrażają ich życiu i zdrowiu.
Osoby interseksualne z przejawami dyskryminacji mogą spotkać zarówno w wieku dziecięcym, jak i w dorosłym życiu. Zdarzały się przypadki stygmatyzacji w szkole, a nawet przy opiece zdrowotnej. Niestety stygmatyzacja może dotyczyć również podczas rekrutacji do pracy czy korzystaniu z usług publicznych.
Na szczęście działań edukacyjnych i rozwiązań prawnych nie brakuje. W dodatku kilka krajów objęło osoby interpłciowe ochroną prawną przed dyskryminacją. Mowa tu o Republice Południowej Afryki, Australii czy Malcie. Ponadto na świecie odbywały się już procesy sądowe przeciwko nieuzasadnionym interwencjom chirurgicznym. Niektóre z nich były rozstrzygane na korzyść osób interseksualnych.
Wiele wskazuje na to, że świadomość społeczna przez ostatnie lata wzrosła. Jednak edukacji i wyrazów solidarności nigdy nie za wiele.